Hoezo 'vervelend' gedrag?

Vorige week was ik in de Verenigde Staten (Connecticut) op bezoek bij scholen. We kwamen o.a. bij een centrum (Polaris) waar kinderen met zeer ernstige gedragsstoornissen verbleven. We kregen daar van de directeur een presentatie over het centrum en de wijze van begeleiden van deze kinderen en jongeren. We zaten in een ruimte zonder ramen en hoorden op een gegeven moment flink gebonk op de muren van langslopende mensen. De directeur stond op, liep naar de deur (wij dachten: die leerlingen zullen een stevige reprimande krijgen) en zei: 'Hello, you want to come in? You are welcome! Shall I introduce our guests from the Netherlands?'. De jongeren schuifelden verrast naar binnen, keken even rond en verdwenen weer snel de gang op. We waren verrast door deze effectieve èn positieve manier van reageren. We realiseerden ons ook dat wij vaak 'gevangen' zitten in onze (negatieve) verwachtingen en oordelen. Ook bij het bezoek later op de dag aan de klassen werden wij aangenaam getroffen door de positieve benadering van kinderen, jongeren en collega's. Van deze collega's kunnen wij nog veel leren!